Ama artan iletişimsizlik; yorgun anne ve baba nedeni ile elinde tabletle bir köşede sizlerin kavgasını duymadığını sandığınız çocuklar. Evet doğru duydun, yağmur yağdığında saatlerce elektriğin gelmediği karanlık bir evde, aydınlık bir gelecek kuracak kadar modern çağda büyüdüm ben.Yeni gelen Anadolu çocuklarını bu pisliklerden uzak tutmaya çalışıyor ve yolumuz Atatürk yolu, Cumhuriyet yoludur diyorduk. Bugün ilkbaharın ufak adımlarla çiçeklerin yüzlerinde görülmeye başladığı sıradan günlerden biri. Güzel ülkemin güzel kadınları, emekleriniz boşa çıkmasın... Gülen yüzünüz solmasın... Günleriniz, dünleriniz, yarınlarınız sevgiyle dolsun... Bir yaşında boğazımıza deniz suyu gaçtı. Yürümeye başladık denizin gıyından ayrılmadık. Daşların arasından bıyıklarından tek tek yakalayıp canlı canlı yidik. Çılgan yengeçleri tutmak için az ısıttırmadık... Amaaan Sevgilim!..
Ben her zaman arife günlerini severim, bilen bilir telaşları severim yani...
Hayatın içindeki güzel kalp çarpıntılarını. Bizim tanışmamız, bir garip tesadüftü... Bazen olur her insana, bir garip duygu sarar içini ve ne yana gideceğini bilemez...Her nedense haberin kaynağı, konusunun muhatabı biz olmamıza rağmen ihtiyaç duydukları açıklamayı bize değil de bizim dışımızdaki diğer yayın kuruluşlarına yapan Marmaris Belediyesi yetkililerini de,Eğitim için ben de bir tutam tuz attım.Eğitim için dedik ya Muğla Üniversitesinde Edebiyat bölümü okuyan öğrenciler ile tanıştım. Ben onlara ulak olacağım için mutluydum.